Traveling is almost like talking with men of other centuries.
__________________________________Rene Descartes
ചിക്കമംഗലൂര്‍ - ഷിമോഗ - കാര്‍ഗാല്‍ - ഗരസപ്പ - തലഗുപ്പ - ഹരപ്പനഹള്ളി - ഹോസ്പറ്റ് . ഹോസ്പറ്റില്‍ നിന്നും പത്തുപതിനാലു കിലോമീറ്റര്‍ . ഹമ്പിയിലെത്താം.
ഇടയ്ക്ക് , എപ്പോഴോ കണ്ടിരുന്നു , തുംഗഭദ്രയിലെ ജലസംഭരണി . ജലവിശാലതയില്‍ നിന്നും വീശിയകാറ്റില്‍ നേരിയ തണുപ്പ് കൂടെ വന്നു , കുറച്ചു ദൂരം .
അതിനും മുന്പ് , കടന്നു പോന്നിരുന്നു , നാരകമരങ്ങള്‍ . മുത്താറിക്കൂട്ടങ്ങള്‍ . കരിമ്പിന്‍ തോട്ടങ്ങള്‍ . നിലക്കടലച്ചെടികള്‍ . കാപ്പിപ്പൂക്കള്‍ . നീര്‍ച്ചാലുകള്‍ . പക്ഷിച്ചിറകടികള്‍ . കുന്നുകള്‍ . താഴ്വരകള്‍ . മഴമേഘങ്ങള്‍ . മൂടല്‍മഞ്ഞ് .
പിന്നിട്ടുകഴിഞ്ഞും പിന്തുടരുന്നു , കാല്‍വിരലുകളില്‍ മിഞ്ചിയിട്ട സ്ത്രീകള്‍ . മൂക്കുത്തിയിട്ട യുവതികള്‍ . ജമന്തിപ്പൂ ചൂടിയ പെണ്‍കുട്ടികള്‍ . കോണകമുടുത്ത ആണുങ്ങള്‍ . ഒലിച്ചുവീണ മീശയുള്ള യുവാക്കള്‍ . പേരും പെരുമയുമില്ലാത്തവര് . പൊടിയണിഞ്ഞവര്‍ . ആകെ മുഷിഞ്ഞവര്‍ . പാടേ പൊലിഞ്ഞു പോകുന്നവര്‍.
ഇപ്പോഴും ഒപ്പം വരുന്നു , ബേലൂരിലെ ചെന്നകേശവക്ഷേത്രച്ചുമരുകളില്‍ നിന്നും ഇതിഹാസകഥാപാത്രങ്ങള്‍ . കടുകെണ്ണമണമുള്ള കര്‍ണ്ണാടകത്തിന്റെ കറുത്ത കണ്ണുകള്‍ . കരിംപച്ചക്കാടുകള്‍ . കാതല്‍മേടുകള്‍ .
ഹോസ്പറ്റില്‍ നിന്നും ഓട്ടോയിലും ബസ്സിലും നേരിട്ട് ഹമ്പിയിലെത്താം . വേണ്ടെന്നു വെച്ചു . ആളുകളെ വിളിച്ചു കയറ്റുന്ന വാടകവാന്‍ . ഓടിക്കയറി . കമലാപുരത്ത്തിറങ്ങി . കമലാപുരത്തുനിന്നും ഒരു കിലോമീറ്റര്‍ . നാട്ടുവഴി . ഊടുവഴി .പതുക്കെപ്പോയി . ഒട്ടും തിരക്കില്ല . ഹംപിയിലെത്തി .
നോക്കെത്താവിസ്തൃതി . തീരാത്ത ചരിത്രാവശിഷ്ടങ്ങള്‍ . അലഞ്ഞു നടന്നു . നടക്കുമ്പോളോര്‍ത്തു . അകലെ മാഞ്ഞ അരങ്ങുകള്‍ . പ്രധാന വേഷങ്ങളില്‍ വന്നുപോയവര്‍ . കൃഷ്ണദേവരായര്‍ - രാമരായന്‍ - ജഗമോഹിനി - ബീജാപൂരിലെയും ഗോല്‍ക്കൊണ്ടയിലെയും സുല്‍ത്താന്മാര്‍ . അരങ്ങില്‍ അവര്‍ വന്നു നിന്നപ്പോള്‍ ആര്ത്തുവിളിച്ച പ്രജകള്‍ . അവരുടെ കല്പനകള്‍ കേട്ടു കോരിത്തരിച്ച് കരഘോഷം മുഴക്കിയവര്‍ . എന്നോ വീണ തിരശ്ശീല . ബാക്കിവന്ന ഹംപി .
കെട്ടുപോയ ക്ഷേത്രങ്ങള്‍ . പട്ടാഭിരാമക്ഷേത്രം - വിട്ടലക്ഷേത്രം - വിരൂപാക്ഷക്ഷേത്രം - ഹസാരാരാമക്ഷേത്രം . അനാഥമായ സ്മാരകശിലകള്‍ . ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട ഗജശാലകള്‍ . ഇടിഞ്ഞടിഞ്ഞുകിടക്കുന്ന കേളികേട്ട വിജയചിഹ്നങ്ങള്‍ . ചിതറിത്തെറിച്ച വെട്ടിപ്പിടുത്തത്ത്തിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ . ഉടഞ്ഞുപൊടിഞ്ഞ ചോരപുരണ്ട എടുപ്പുകകള്‍ . തകര്‍ന്നു വീണ പ്രതാപങ്ങള്‍ . പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞ കൊട്ടാരക്കെട്ടുകള്‍ . മേഞ്ഞുനടക്കുന്ന യാചകര്‍ . വാനരന്മാര്‍ . ആട്ടിന്‍കുട്ടികള്‍ . നിശ്ശൂന്യമായ കല്കൂനകളുടെ മറവുകളില്‍ കഞ്ചാവു പുകയ്ക്കുന്നവര്‍ . കാര്ന്നെടുക്കപ്പെട്ടതിനെ കാര്ന്നെടുക്കാന്‍ ഓടിക്കൂടുന്നവരെപ്പോലെ സഞ്ചാരികള്‍.
ഹംപിയിലെ തീരാനിമിഷങ്ങള്‍ തോരാതെ മന്ത്രിക്കുന്നു : യുദ്ധം . അധികാരം . ഭരണകൂടം - അശ്ളീലം നിറഞ്ഞ ഒരേ എപ്പിക്കിലെ പല എപിസോഡുകള്‍ . ഹംപിയിലെ ഓരോ നിശ്വാസവും നിശബ്ദം മൊഴിയുന്നു : പ്രശസ്തി . സമ്പത്ത് .സ്ഥാനമാനങ്ങള്‍ - അര്‍ത്ഥമില്ലാത്ത പടവുകള്‍ . മടങ്ങുമ്പോള്‍ , തുംഗഭദ്രയിലെ ഒഴുകുന്നകാലം ഒരു കഥ പങ്കുവെച്ചു : ഒരിക്കല്‍ ഒരു കോമാളി ഹംപിയിലെത്തി . അര്‍ത്ഥമില്ലായ്മകള്‍ക്ക് അര്‍ത്ഥമുണ്ടാക്കാന്‍ ഇറങ്ങിത്തിരിച്ച ഒരാള്‍ . ഹംപി കണ്ടെന്നു നിനച്ച് , ഹംപിയെക്കുറിച്ചെഴുതി അഹങ്കരിച്ച ഒരാള്‍ . ഹേമകൂടാദ്രിയിലെ അതിരില്ലാത്ത നീലാകാശം അയാളുടെ കാതില്‍ ആരും കേള്‍ക്കാതെ പറഞ്ഞു : ഹംപി കണ്ടവരെല്ലാം ഹംപി കാണുന്നില്ല.
__________________________________Rene Descartes
ചിക്കമംഗലൂര്‍ - ഷിമോഗ - കാര്‍ഗാല്‍ - ഗരസപ്പ - തലഗുപ്പ - ഹരപ്പനഹള്ളി - ഹോസ്പറ്റ് . ഹോസ്പറ്റില്‍ നിന്നും പത്തുപതിനാലു കിലോമീറ്റര്‍ . ഹമ്പിയിലെത്താം.
ഇടയ്ക്ക് , എപ്പോഴോ കണ്ടിരുന്നു , തുംഗഭദ്രയിലെ ജലസംഭരണി . ജലവിശാലതയില്‍ നിന്നും വീശിയകാറ്റില്‍ നേരിയ തണുപ്പ് കൂടെ വന്നു , കുറച്ചു ദൂരം .
അതിനും മുന്പ് , കടന്നു പോന്നിരുന്നു , നാരകമരങ്ങള്‍ . മുത്താറിക്കൂട്ടങ്ങള്‍ . കരിമ്പിന്‍ തോട്ടങ്ങള്‍ . നിലക്കടലച്ചെടികള്‍ . കാപ്പിപ്പൂക്കള്‍ . നീര്‍ച്ചാലുകള്‍ . പക്ഷിച്ചിറകടികള്‍ . കുന്നുകള്‍ . താഴ്വരകള്‍ . മഴമേഘങ്ങള്‍ . മൂടല്‍മഞ്ഞ് .
പിന്നിട്ടുകഴിഞ്ഞും പിന്തുടരുന്നു , കാല്‍വിരലുകളില്‍ മിഞ്ചിയിട്ട സ്ത്രീകള്‍ . മൂക്കുത്തിയിട്ട യുവതികള്‍ . ജമന്തിപ്പൂ ചൂടിയ പെണ്‍കുട്ടികള്‍ . കോണകമുടുത്ത ആണുങ്ങള്‍ . ഒലിച്ചുവീണ മീശയുള്ള യുവാക്കള്‍ . പേരും പെരുമയുമില്ലാത്തവര് . പൊടിയണിഞ്ഞവര്‍ . ആകെ മുഷിഞ്ഞവര്‍ . പാടേ പൊലിഞ്ഞു പോകുന്നവര്‍.
ഇപ്പോഴും ഒപ്പം വരുന്നു , ബേലൂരിലെ ചെന്നകേശവക്ഷേത്രച്ചുമരുകളില്‍ നിന്നും ഇതിഹാസകഥാപാത്രങ്ങള്‍ . കടുകെണ്ണമണമുള്ള കര്‍ണ്ണാടകത്തിന്റെ കറുത്ത കണ്ണുകള്‍ . കരിംപച്ചക്കാടുകള്‍ . കാതല്‍മേടുകള്‍ .
ഹോസ്പറ്റില്‍ നിന്നും ഓട്ടോയിലും ബസ്സിലും നേരിട്ട് ഹമ്പിയിലെത്താം . വേണ്ടെന്നു വെച്ചു . ആളുകളെ വിളിച്ചു കയറ്റുന്ന വാടകവാന്‍ . ഓടിക്കയറി . കമലാപുരത്ത്തിറങ്ങി . കമലാപുരത്തുനിന്നും ഒരു കിലോമീറ്റര്‍ . നാട്ടുവഴി . ഊടുവഴി .പതുക്കെപ്പോയി . ഒട്ടും തിരക്കില്ല . ഹംപിയിലെത്തി .
നോക്കെത്താവിസ്തൃതി . തീരാത്ത ചരിത്രാവശിഷ്ടങ്ങള്‍ . അലഞ്ഞു നടന്നു . നടക്കുമ്പോളോര്‍ത്തു . അകലെ മാഞ്ഞ അരങ്ങുകള്‍ . പ്രധാന വേഷങ്ങളില്‍ വന്നുപോയവര്‍ . കൃഷ്ണദേവരായര്‍ - രാമരായന്‍ - ജഗമോഹിനി - ബീജാപൂരിലെയും ഗോല്‍ക്കൊണ്ടയിലെയും സുല്‍ത്താന്മാര്‍ . അരങ്ങില്‍ അവര്‍ വന്നു നിന്നപ്പോള്‍ ആര്ത്തുവിളിച്ച പ്രജകള്‍ . അവരുടെ കല്പനകള്‍ കേട്ടു കോരിത്തരിച്ച് കരഘോഷം മുഴക്കിയവര്‍ . എന്നോ വീണ തിരശ്ശീല . ബാക്കിവന്ന ഹംപി .
കെട്ടുപോയ ക്ഷേത്രങ്ങള്‍ . പട്ടാഭിരാമക്ഷേത്രം - വിട്ടലക്ഷേത്രം - വിരൂപാക്ഷക്ഷേത്രം - ഹസാരാരാമക്ഷേത്രം . അനാഥമായ സ്മാരകശിലകള്‍ . ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട ഗജശാലകള്‍ . ഇടിഞ്ഞടിഞ്ഞുകിടക്കുന്ന കേളികേട്ട വിജയചിഹ്നങ്ങള്‍ . ചിതറിത്തെറിച്ച വെട്ടിപ്പിടുത്തത്ത്തിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ . ഉടഞ്ഞുപൊടിഞ്ഞ ചോരപുരണ്ട എടുപ്പുകകള്‍ . തകര്‍ന്നു വീണ പ്രതാപങ്ങള്‍ . പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞ കൊട്ടാരക്കെട്ടുകള്‍ . മേഞ്ഞുനടക്കുന്ന യാചകര്‍ . വാനരന്മാര്‍ . ആട്ടിന്‍കുട്ടികള്‍ . നിശ്ശൂന്യമായ കല്കൂനകളുടെ മറവുകളില്‍ കഞ്ചാവു പുകയ്ക്കുന്നവര്‍ . കാര്ന്നെടുക്കപ്പെട്ടതിനെ കാര്ന്നെടുക്കാന്‍ ഓടിക്കൂടുന്നവരെപ്പോലെ സഞ്ചാരികള്‍.
ഹംപിയിലെ തീരാനിമിഷങ്ങള്‍ തോരാതെ മന്ത്രിക്കുന്നു : യുദ്ധം . അധികാരം . ഭരണകൂടം - അശ്ളീലം നിറഞ്ഞ ഒരേ എപ്പിക്കിലെ പല എപിസോഡുകള്‍ . ഹംപിയിലെ ഓരോ നിശ്വാസവും നിശബ്ദം മൊഴിയുന്നു : പ്രശസ്തി . സമ്പത്ത് .സ്ഥാനമാനങ്ങള്‍ - അര്‍ത്ഥമില്ലാത്ത പടവുകള്‍ . മടങ്ങുമ്പോള്‍ , തുംഗഭദ്രയിലെ ഒഴുകുന്നകാലം ഒരു കഥ പങ്കുവെച്ചു : ഒരിക്കല്‍ ഒരു കോമാളി ഹംപിയിലെത്തി . അര്‍ത്ഥമില്ലായ്മകള്‍ക്ക് അര്‍ത്ഥമുണ്ടാക്കാന്‍ ഇറങ്ങിത്തിരിച്ച ഒരാള്‍ . ഹംപി കണ്ടെന്നു നിനച്ച് , ഹംപിയെക്കുറിച്ചെഴുതി അഹങ്കരിച്ച ഒരാള്‍ . ഹേമകൂടാദ്രിയിലെ അതിരില്ലാത്ത നീലാകാശം അയാളുടെ കാതില്‍ ആരും കേള്‍ക്കാതെ പറഞ്ഞു : ഹംപി കണ്ടവരെല്ലാം ഹംപി കാണുന്നില്ല.
please include picture also with your good narrations
ReplyDeletesabu
ആശംസകള്‍ നേരുന്നു
a travel towards NATURE-പ്രകൃതിയിലേക്ക് ഒരു യാത്ര kerala nature
http://travelviews14.blogspot.in/…/meenuliyan-para-near-tho… shortcut to nature
http://www.travelviewsonline.blogspot.in//